Pałuki to region leżący na północy Wielkopolski pomiędzy rzekami: Notecią i Wełną. Pod względem geograficzno-przyrodniczym Pałuki obejmują północna część Niziny Wielkopolsko-Kujawskiej i Wysoczyzny Gnieźnieńskiej. Obszar Pałuk wynosi w przybliżeniu 2000km. Teren Pałuk jest uznawany za miejsce najstarszego osadnictwa na terenie dzisiejszej Polski.
Nazwa
Termin Pałuki wywodzi się prawdopodobnie od wyrazu łuk, łęk, łęg, oznaczającego trawiastą nizinę pomiędzy gruntami ornymi lub od łukowatego kształtu niewielkich, ale wszechobecnych w tym rejonie wzniesień. Pojawiła się ona po raz pierwszy w źródłach w XIV – u x. Czarnkowskiego, a niedługo później i u Jana Długosza jako terra Palucacensis.
Terytorium
Pałuki utożsamia się z przedrozbiorowym powiatem kcyńskim (częścią województwa kaliskiego, a od 1768 r. gnieźnieńskiego). na północy Pałuki odgranicza od Krajny rzeka Noteć
na wschodzie Pałuki odgranicza od Kujaw również Noteć
na południu Pałuki oddziela od reszty ziemi kaliskiej rzeka Jezioro Chomiąskie, Jezioro Gąsawskie oraz rzeka Wełna począwszy od Jeziora Rogowskiego
na zachodzie Pałuki oddzielają od ziemi poznańskiej (w przybliżeniu) rzeki: Rudka, Tyśmienica (Dymnica) oraz Margoninka
Tak wyznaczony obszar liczy 2 156 km².
|
Pałuki
